Znaczenie wolnej przestrzeni (objętości martwej) związane jest z tym, że do obliczenia ilości substancji zaadsorbowanej nie stosujemy geometrycznej objętości systemu. W przypadku pomiaru adsorpcji azotu próbka jest schładzana ciekłym azotem. Po schłodzeniu w komorze pomiarowej pojawią się dwie różne strefy temperaturowe. Gęstość gazu w strefie chłodzonej jest większa i ma na nią wpływ temperatura chłodziwa oraz zmiana poziomu chłodziwa.
Metoda wolumetryczna zlicza ilość niezaadsorbowanych cząsteczek gazu (gęstość) i właśnie tu istotną rolę odgrywa objętość martwa. Typowa procedura pomiaru wolumetrycznego polega na schłodzeniu próbki ciekłym azotem, pomiarze objętości martwej przez nieadsorbujący gaz He w temperaturze ciekłego azotu, a następnie pomiar izotermy azotu lub innego gazu adsorpcyjnego (*).
Podczas pomiaru adsorpcji należy utrzymywać poziom chłodziwa.
Czym jest objętość martwa?
Objętość martwa (*) jest wyrażona następującym równaniem. Jest to pozorna objętość chłodzonej przestrzeni, która jest przekształcona z objętości w temperaturze chłodziwa na objętość w temperaturze aparatu.
Z drugiej strony nasza nowa metoda, AFSMTM, pozwala w sposób ciągły mierzyć zmianę objętości martwej, w każdym punkcie danych, bez utrzymywania poziomu chłodziwa. Ta nowa metoda kalibracji objętości (AFSMTM) wprowadziła możliwość dokładniejszego pomiaru adsorpcji.
Microtrac oferuje szeroką gamę aparatów do pomiaru adsorpcji gazu.
